Ήταν στη λίστα μου για πολλά χρόνια και ανυπομονούσα να το ξεκινήσω... Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που θεωρείται εκ των σημαντικότερων του εικοστού αιώνα αλλά κατά την γνώμη μου δεν ανταποκρίνεται των προσδοκιών που δημιουργεί η φήμη του. Αναγνωρίζω κάποια προοδευτικά στοιχεία(για την εποχή που γράφτηκε) αλλά ο λόγος του συγγραφέα είναι κουραστικός. Νιώθεις πως βρισκόταν μονίμως σε μια πάλη με τον εαυτό του για το αν μπορεί να γίνει όσο το δυνατόν πιο δυσνόητος! Μάλλον τα πρότυπα της εποχής διέταζαν, πως ένα έργο για να είναι έξυπνο και πνευματώδες, πρέπει ο αποδέκτης να μην το καταλαβαίνει ή να το καταλαβαίνει δύσκολα... Τουναντίον, δεν μπορώ να μην θαυμάσω το τολμηρό εγχείρημα του συγγραφέα να παρουσιάσει την σκληρή αλήθεια ως προς την θέση της γυναίκας σε μια άκρως πατριαρχική εποχή! Αυτός είναι και ο λόγος που του δίνω 2 αστέρια! Θα του έβαζα 2,5 αλλά δυστυχώς δεν μου δίνεται η επιλογή και 3 αστέρια, δεν μου πάει το χέρι να βάλω. Συνοψίζοντας θεωρώ πως αξίζει να διαβαστεί καθαρά από περιέργεια ως προς τα ήθη και τα πρότυπα της εποχής που διαδραματίζεται η ιστορία. Το σίγουρο όμως είναι πως θα δυσκολευτώ να επιλέξω ξανά έργο του ιδίου...